Chyba nikt nie wyobraża sobie udanego związku bez zaangażowania emocjonalnego, empatii i bliskości. Gdy coraz częściej zdarzają się kłótnie, obie strony mają świadomość, że dzieje się źle. Jeśli do tego oboje chcą naprawiać relację, mogą dość szybko zareagować na kryzys. Dużo gorszym momentem jest pojawienie się obojętności w związku. Obojętność wobec drugiej osoby zabija relację po cichu i powoli. Trudniej też dotrzeć do jej przyczyny, a jeszcze trudniej – pokonać.
Obojętność w związku: objawy
Czym objawia się obojętność męża wobec żony czy żony wobec męża? Partner przestaje angażować się emocjonalnie w relację i nie interesuje się życiem drugiej osoby. Mieszkanie pod jednym dachem zaczyna przypominać układ współlokatorów, a nie pary: małżonkowie jedzą razem posiłki, spędzają czas w swoim towarzystwie, lecz są skupieni na różnych czynnościach i rozmawiają przeważnie o sprawach organizacyjnych. Przestają opowiadać sobie, jak minął im dzień w pracy, jak się czują lub jakie postępy zrobili w swoim hobby.
Obojętność wobec drugiej osoby jest wyczuwana też w braku czułości. Obojętny partner nie tylko nie ma ochoty na seks, ale też unika przytulania, patrzenia w oczy i drobnych opiekuńczych gestów. Nie poświęca czasu małżonkowi, a nawet dość często go unika, poświęcając się np. obowiązkom zawodowym. Obojętność to też brak troski i empatii dla drugiej osoby. Pomimo bycia w relacji, czuje się ona samotna.
Skąd bierze się obojętność w związku?
Przyczyn obojętności w związku może być wiele i przy naprawie relacji bardzo ważne jest, aby zdać sobie z nich sprawę. Jedną z nich, bardzo częstą, jest rutyna. Natłok obowiązków, pojawienie się dziecka czy brak czasu na szczere rozmowy prowadzi do tego, że partnerzy zaczynają skupiać się na własnych życiach i problemach, tracąc uważność na drugą osobę. Zamiast pielęgnować relację i rozwiązywać na bieżąco nawet najmniejsze problemy, łatwiej im zamiatać je pod dywan, aby mieć złudny święty spokój. Często oboje oczekują inicjatywy od drugiej strony, jednocześnie nie okazując mu ze swojej zainteresowania nawet w drobnych gestach. W ten sposób błędne koło się nakręca.
Obojętność może być też efektem niepewności relacji lub pojawienia się w niej trzeciej osoby. Część osób widząc, że związek nie ma przyszłości, przez jakiś czas się do niego dystansuje i kończy go, dopiero wtedy, gdy obojętność stanie się normą. Inni stają się obojętni wobec partnera, ponieważ czas i energię poświęcają już na inną osobę, szykując sobie „gniazdko”, zanim zakończą trwającą relację. Obojętność może pojawić się też w związku, w którym doszło do zdrady, a para rzekomo poradziła sobie z kryzysem i została razem. Jednak zraniona strona już nie ufa partnerowi i będąc z nim, emocjonalnie wycofuje się z relacji.
Brak czułości i rozmów nie zawsze oznacza brak miłości w małżeństwie. Objawy obojętności mogą być efektem tymczasowego dużego stresu u jednego z partnerów, np. nerwów w pracy, nasilenia dolegliwości chorobowych czy problemów w jego rodzinie. Taka osoba często zachowuje się obojętnie wobec małżonka zupełnie nieświadomie, skupiona na własnych myślach.
Obojętność do drugiej osoby może pojawić się też, gdy ścieżki życiowe małżonków się rozchodzą i pora na rozwód. Zdarza się tak, że każdy z nich zaczyna mieć inne cele życiowe, a małżeństwo staje się fikcją. Obojętność obojga z nich wobec drugiej osoby jest wtedy wręcz wygodna – każdy może skupić się na swoich sprawach. Tkwienie w takiej relacji przez kolejne lata jest jednak na obojga wyniszczające i niezdrowe.
Jak rozmawiać o obojętności partnera?
Z obojętnością w związku trudno walczyć, nie wiedząc, jak to robić. Większość osób oskarża partnera słowami: „Ty mnie nie słuchasz”, „dlaczego mnie zawsze ignorujesz”, „już Cię nie obchodzę”. To z kolei wzbudza w nim frustrację i odruch obronny, a co za tym idzie – niechęć do dalszej rozmowy i jeszcze większą obojętność. Aby zacząć walkę z obojętnością w związku, warto nauczyć się mówić o swoich emocjach. Rozmawiając z partnerem, nie warto osądzać go, lecz lepiej powiedzieć: „JA czuję się odrzucona i nieważna, gdy nie opowiadasz, dlaczego jesteś smutny”, „jest MI bardzo przykro, gdy uciekasz w pracę, zamiast spędzić ze mną chociaż jedno popołudnie w tygodniu sam na sam”.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o mechanizmach odczuwania samotności, dystansowaniu się, ale i metodach radzenia sobie z nią, koniecznie przeczytaj książkę pt. „Tacy sami”. Dzięki niej lepiej zrozumiesz popularne schematy działań, które prowadzą do samotności i obojętności w relacjach.
Jak walczyć z obojętnością w związku?
„Nie czuję się ważna dla partnera”. „Partnerka nie poświęca mi czasu”. Czy można coś w tej sytuacji zrobić? Tak. Kluczem do sukcesu jest wspomniana wyżej szczera rozmowa. Jeśli oboje zdacie sobie sprawę z tego, że obojętność wyniszcza Waszą relację, możecie razem z nią walczyć.
- Spróbujcie nadrobić stracony czas. Zaplanujcie więcej aktywności razem. Tworzenie wspólnych wspomnień bardzo zbliża! Jeśli się uda, znajdźcie wspólne hobby, jeśli
nie – po prostu spędzajcie popołudnia na czynnościach, które oboje lubicie: na spacerze, kolacji w restauracji, wspólnym oglądaniu filmu. Spróbujcie czegoś nowego. Zapiszcie się razem na kurs gotowania, masaż dla dwojga lub kurs tańca. Nie musicie odnosić spektakularnego sukcesu w danej dziedzinie – chodzi przede wszystkim o wspólną zabawę.
- Oceniajcie jakość czasu spędzonego razem. Skupcie się na jakości wspólnej aktywności, a nie czasie jej trwania. Możecie obejrzeć „razem” trzygodzinny film, a podczas seansu oboje „siedzieć” w swoich telefonach i dwóch różnych światach lub wybrać się na półgodzinną randkę do pobliskiej lodziarni, by porozmawiać o nurtujących Was tematach – ta druga aktywność, mimo że krótsza, może mieć wyższą jakość.
- Wyjedźcie tylko we dwoje. Jeśli macie taką możliwość, zostawcie dzieci pod opieką dziadków lub cioci i zarezerwujcie np. weekend w malowniczym miejscu. Niech to będzie dla Was czas na szczere rozmowy, bliskość i intymność – bez obowiązków domowych, telefonów z pracy i scrollowania social mediów. Wybierzcie się na hotelową dyskotekę, kręgle lub razem posiedzieć w jacuzzi. Przez dwa dni pielęgnujcie swoją relację.
- Starajcie się oboje. Nawet jeśli tylko jeden z małżonków stał się obojętny, drugi powinien ułatwić mu powrót do normalnego życia w związku. Osoba „odrzucona” powinna nadal traktować partnera tak, jakby sama chciała być traktowana. Sarkastyczne uwagi i złośliwości nie pomogą naprawić sytuacji.
- Poproście o pomoc specjalistę. Niewiele par zdaje sobie sprawę z tego, jak ogromną moc ma mediator i punkt widzenia trzeciej osoby w trudnych rozmowach. Jeśli oboje chcecie ratować małżeństwo, ale nie potraficie znaleźć wspólnego języka, skorzystajcie z pomocy psychologa lub trenera mentalnego. Specjalista nie tylko pomoże Wam uporać się z własnymi lękami, przekonaniami i traumami, lecz także nauczy Was, jak komunikować swoje potrzeby i stawiać granice.
Kiedy walczyć z obojętnością w związku, a kiedy lepiej zakończyć relację?
Samo pojawienie się obojętności w związku nie musi być powodem jego rozpadu. Często zdarza się, że wkrada się ona nawet między bardzo kochających się partnerów. Zazwyczaj nie wiedzą, co zrobić, by było jak dawniej, chociaż oboje bardzo by tego chcieli. Poznanie przez nich narzędzi do walki z obojętnością i wprowadzenie ich w życie w tym przypadku okazuje się wystarczające, by relacja znów rozkwitła.
Problem pojawia się, gdy jeden (lub oboje) partnerów nie chce przyznać się do pojawienia się obojętności lub też nie zamierza nic z tym robić. Taka relacja jest skazana na porażkę – bliskość nie powróci, jeśli obie strony nie zaangażują się w proces. Wzajemna obojętność z czasem zmieni się w niechęć i frustrację, a partnerzy rozstaną się w złej atmosferze, nie darząc się już nawet szacunkiem. W takiej sytuacji lepiej zakończyć związek, gdy jeszcze da się to zrobić dojrzale i bez nadmiaru negatywnych emocji.
Czy obojętność w związku ma jakieś zalety?
Często powtarzanym mitem jest to, że osoba obojętna wydaje się bardziej skryta i niedostępna, a przez to – bardziej atrakcyjna dla płci przeciwnej. Może być w tym odrobinę prawdy w pierwszej fazie randkowania, gdy trwa zabawa w kotka i myszkę, a partnerom zależy, aby jak najlepiej poznać wybranka i jak najbardziej zbliżyć się do siebie. W prawdziwym związku nie powinno być miejsca na takie gry. Obojętność może tylko zaszkodzić.
Każdy ma swoje granice odporności na obojętność. Jeśli zaczyna odczuwać ją na co dzień, prędzej czy później sam zacznie ją okazywać. Wykorzystywanie obojętności, by manipulować partnerem, doprowadzi wyłącznie do jego frustracji i zniechęcenia, a następnie – wzajemnego obarczania się winą.
FAQ: Najczęściej zadawane pytania dotyczące obojętności w związku
Skąd bierze się obojętność w związku?
Może mieć wiele przyczyn: od przejściowego silniejszego stresu w pracy jednego z partnerów, przez rutynę i natłok obowiązków domowych, aż po sekretny romans lub po prostu – wypalenie się relacji i chęć podążania własnymi ścieżkami. Określenie przyczyny pojawienia się obojętności w związku może być ważne przy podjęciu decyzji, czy warto go ratować.
Czy z obojętnością w związku można walczyć?
Tak, jednak wymaga to zaangażowania obu stron i to pomimo pojawiającej się wobec siebie niechęci. Walka z obojętnością bazuje przede wszystkim na skutecznej komunikacji oraz spędzaniu jakościowego czasu razem. To wzajemne motywowanie się do ponownego budowania bliskości i zaangażowania emocjonalnego. Czasami warto poprosić o pomoc specjalistę, który stanie się mediatorem i pomoże partnerom znaleźć wspólny język.
Co zrobić, gdy partner nie chce pracować nad relacją?
To znak, że pora pomyśleć o jej zakończeniu. Bliskość sama nie wróci – obojętność będzie się tylko pogłębiać i prowadzić do frustracji i wzajemnej niechęci. Jeśli przynajmniej jeden z partnerów ignoruje problemy drugiego i nie wyraża chęci naprawy związku, druga strona niewiele może zdziałać. Być może to czas, aby każdy z nich poszedł swoją drogą.
