Na czym polega szacunek do siebie?

utworzone przez JBB Team | sie 31, 2023 | Rozwój osobisty

Na czym polega szacunek do siebie?

Szacunek do siebie i innych to podstawa udanych relacji z ludźmi. Chcemy być szanowani, ale czy sami szanujemy?  Co to jest szacunek i co to znaczy szanować drugiego człowieka? Jak brzmi definicja szacunku? Kocha, lubi, szanuje z perspektywy życiowej, oznacza przyjazne wzajemne relacje na całe życie. Omówmy teraz znaczenie szacunku na poziomie psychologicznym.

Szacunek na co dzień

Szacunek do samego siebie polega na poczuciu własnej wartości, a także zaufaniu do samego siebie, akceptacji siebie takim, jakim się jest. Do poszanowania siebie niezbędna jest zatem wiedza o sobie i dobry kontakt z własnymi emocjami. Z szacunku do siebie dbamy o swoje potrzeby, rozwój emocjonalny, dobrostan psychiczny i fizyczny. Przede wszystkim z szacunkiem wsłuchujemy się w swoje potrzeby i staramy się realizować, nie krzywdząc przy tym innych. Kiedy przyjrzymy się bliżej, czym jest szacunek do siebie, w praktyce okazuje się, że szanowanie siebie wcale nie jest takie łatwe. Niekiedy stawiając siebie na pierwszym miejscu, narażamy się na posądzenie o egocentryzm czy egoizm.

Codzienne relacje z domownikami i wspólne posiłki czasem przypominają scenę z filmu Dzień Świra Marka Koterskiego. Scena, w której matka mówi: „Zjedz pomidorową, ugotowałam specjalnie dla Ciebie, z ryżem, tak jak lubisz” stawia syna, dojrzałego mężczyznę, w sytuacji bez wyjścia. Jeśli nie ma akurat ochoty na zupę, odmówi z szacunku do siebie czy zje z szacunku do matki? Ten moment jest poprzedzony inną sceną, równie brutalnie weryfikującą szacunek do siebie i innych, a chodzi w nim o mycie naczyń w lodowato zimnej wodzie i konsekwencje tego dramatu. Jeśli syn odmówi zjedzenia zupy, poświęcenie matki pójdzie na marne. Jakie to życiowe! Podobne przedstawienia dzieją się pod dachami wielu domów, scenarzysta nie musiał daleko szukać.

Prawdziwy szacunek a iluzja

Matki mówią, że kochają swoje dzieci, a zmuszają je do działania wbrew sobie, nie szanują ich uczuć, używają przemocy psychicznej i fizycznej, biją. Kochankowie wyznają sobie miłość i zdradzaj, przyjaciele powierzają sobie tajemnice, a potem łamią zasady nielojalnym zachowaniem. Ludzie, którzy twierdzą, że się kochają, ale w ich relacji nie ma szacunku, żyją w iluzji, bowiem miłość bez szacunku nie istnieje. Chodzi zapewne o rodzaj więzi między ludźmi opartej na pożądaniu, uzależnieniu, fascynacji bądź uwikłanie we wspólne problemy. Historie rodzinne pełne są przykładów braku szacunku w relacjach praktycznie na każdym poziomie, również między pokoleniem młodszym a starszym. Najogólniej rzecz ujmując, deficyt szacunku w świecie bierze się z tego, że rodzice coraz mniej go przekazują swoim dzieciom i nie potrafią wzbudzać szacunku dla siebie. Na psychologicznym poziomie szacunku do siebie i do innych uczymy się w relacjach z najbliższymi osobami.

Szacunek – definicja szacunku

Słownikowa definicja szacunku wg słownika PWN określa szacunek jako stosunek do osób lub rzeczy uważanych za wartościowe i godne uznania. W potocznym rozumieniu szacunek to cecha, która pozwala zjednać sobie wielu ludzi. Okazywanie szacunku wpływa na relacje interpersonalne, pomaga w nawiązywaniu nowych znajomości oraz trwałych i stabilnych przyjaźni. Koło się zamyka, bo skoro przez rodziców nie jesteśmy szanowani i nie rozumiemy, co to znaczy szanować siebie i drugiego człowieka, to nawet z najlepszymi intencjami nie będziemy wiedzieć, jak wyraża się szacunek.

Szacunku uczymy się od dziecka

Szacunek jest fundamentem wszystkich innych wartości moralnych. Spójrzmy z drugiej strony i zapytajmy, czym objawia się brak szacunku. Zachowanie lekceważące, poniżanie, ironia oraz krytyka wywołują gniew, smutek, złość. Bywa, że nawet po latach pamiętamy urazę, którą pozostawiła w nas jakaś sytuacja czy kontakt z inną osobą. Jeśli w dzieciństwie zainstalował się w nas syndrom ofiary, to znaczy, że nie nauczyliśmy się okazywać szacunku ani go odczuwać. Protezą będzie w tym przypadku respekt lub bojaźń, ale to zupełnie coś innego. Szacunek dla dziecka to w historii dziejów coś nowego. Na zauważalną skalę pojawił się na świecie dopiero w XX wieku. Najważniejsze, by na drodze przepełnionego szacunkiem wychowania instalować szacunek w dzieciach. A to się dzieje, kiedy szanujemy granice cielesne dziecka i np. nie karmimy na siłę i nie karzemy za niedojedzony posiłek.

Szacunek do samego/samej siebie

Nauczyć się szacunku do siebie, zanim opanujesz trudną sztukę szanowania innych. Musisz nauczyć się dyscypliny i wdrożyć ją poprzez złożenie sobie zobowiązania, że będziesz przestrzegać własnych zasad. Dzięki temu możesz okazać szacunek do samego siebie! Przygotuj plan jak szanować siebie – jakakolwiek jest teraz Twoja sytuacja, tylko Ty możesz ją zmienić. Zdobywanie szacunku do samej siebie jest ciągłym procesem, a więc do dzieła, nie marnuj ani chwili!

Złote zasady budowania szacunku do samego siebie i innych:

• Rozpoznaj wady swojego charakteru. Zastanów się, na co w Twojej osobie ludzie najbardziej narzekają, a potem zacznij te cechy transformować.
• Dbaj o wypowiadane słowa i nastawienie w stosunku do innych. Staraj się mówić pozytywne rzeczy o innych, kiedykolwiek to tylko możliwe.
• Unikaj negatywnego nastawienia w stosunku do innych.
• Postaraj się pomagać w rozwiązywaniu problemów.
• Zawsze szanuj opinie innych, jeśli nawet są one błędne, ponieważ każdy ma swoje własne spojrzenie i osąd sytuacji.
• Nie osadzaj z góry bez względu na to, co mówią inni. Być może ta osoba próbuje się zmienić, tak samo jak Ty.
• Ceń siebie, potem innych.
• Przyjaźń jest warta więcej niż cokolwiek możesz posiąść.
• Utrzymuj swoje mieszkanie i otoczenie w czystości i porządku. Sąsiedzi będą Cię szanować, gdyż jest to plus dla wartości posiadłości i jej sąsiedztwa.

Co to jest szacunek do drugiego człowieka?

Troszcząc się o relacje z innymi ludźmi, warto pamiętać, co to jest szacunek do drugiego człowieka i ile znaczy w stosunkach międzyludzkich. Stosunek do szacunku różni się pod względem płci. Mężczyźni są bardziej wrażliwi niż kobiety na okazywanie i komunikowanie im szacunku oraz wyrazów uznania dla ich starań. Natomiast kobiety mają większą potrzebę słuchać o tym, że są kochane.

Niedocenianie i ośmieszanie mężczyzny przez kobietę będącą z nim w bliskiej relacji jest często katastrofalnym błędem. Kończy się to stracą partnera, albo w sensie dosłownym, bo mężczyzna odchodzi, albo symbolicznie. Nieszanowany mężczyzna wycofuje psychologiczne wsparcie dla kobiety, odsuwa się na bok, znika przed ekranem komputera lub telewizora albo rusza w męski świat i prawdopodobnie będzie otwarty na poszukiwanie innych kobiet, które potrafią okazać mu uznanie i szacunek.

Szacunek w bliskiej relacji

Psychoterapeuta, trener i doradca biznesu Wojciech Eichelberger przypomina o prostym rytuale, od którego warto zacząć naukę wzajemnego szacunku w relacji. Co wieczór przygotowujemy karteczki, które wkładajmy sobie nawzajem pod poduszki. Na karteczce zapisujemy trzy zdania skierowane do partnera/partnerki.

Pierwsze zdanie ma się zaczynać od słów: „Przepraszam Cię za…”. I tu zawsze wpisujemy coś konkretnego, co się wydarzyło tego dnia, kiedy piszemy karteczkę. Drugie zdanie ma zaczynać się od: „Dziękuję Ci za…”.  Znów wpisujemy to, za co jesteśmy wdzięczni swojej drugiej połówce. Trzecie zdanie zaczynamy od: „Proszę Cię o…”. W tym zdaniu dajemy feedback dotyczący tego, co tego dnia było dla nas trudne w zachowaniu partnera/partnerki. Pamiętajmy o żelaznej regule, że nie wolno czytać karteczki partnera, zanim nie napiszemy własnej i nie wsuniemy jej pod poduszkę.  Odwaga polega na tym, że nie odnosimy się do tego, co napisała druga osoba, ale piszemy swoje – w ciemno. To ćwiczenie można również stosować ze starszymi dziećmi.

• Przepraszam Cię za…
• Dziękuję Ci za…
• Proszę Cię o…
• Uwaga! Nie czytaj karteczki partnera, zanim nie napiszesz własnej!

Jak szanować siebie?

Ważne pytanie o szacunek do siebie – co to znaczy i jak szanować siebie?  „Nawet gdy jesteś sam w ciemnym pokoju, zachowuj się tak, jakbyś był w obecności czcigodnego gościa” to rada, którą pewien uczeń usłyszał od Mistrza. To jest: mam traktować z szacunkiem własne ciało, a co dopiero emocje i komfort psychiczny.

Od czego więc zacząć naukę szacunku w związku, w rodzinie? A także jak szanować siebie? Naukę szacunku w związku i w rodzinie zacznijmy od psychologicznej definicji szacunku:

Szanujmy się!

Po czym poznać, że szanujemy siebie? Lista zachowań wskazujących, czy posiadamy umiejętność szanowania siebie, jest dość długa i wskazuje, jak wdrożyć w praktykę psychologiczną definicję szacunku.

Po czym poznać czy szanujesz siebie?

• Dokonywanie samodzielnych wyborów;
• Egzekwowanie swoich praw;
• Samodzielna ocena swojego postępowania i umiejętność wyciągania wniosków;
• Wyrażenie sprzeciwu wszędzie tam, gdzie uważasz to za słuszne i potrzebne;
• Otwarte mówienie o swoich marzeniach, przekonaniach i opiniach;
• Wprowadzanie zmian tam, gdzie jest to stosowne;
• Samodzielne dysponowanie swoim czasem i dzielenie go na realizację zadań, odpoczynek i marzenia wg własnego uznania.

Na czym polega szacunek do siebie

Akceptacja siebie wraz z wadami i przyzwyczajeniami wydaje się niezbędna do szanowania siebie. Nie oczekuj, że staniesz się idealny i dopiero wtedy zasłużysz na szacunek. Dążenie do bycia perfekcyjnym w każdej dziedzinie i odkładanie szacunku na później, to tylko strata cennego czasu, który już teraz powinien pracować na Twoją korzyść. Zaakceptuj to, co masz! Samodzielne decydowanie i dokonywanie wyborów to kolejny etap i oznaka szacunku do siebie. Weź 3 oddechy i podejmij decyzję! Jeśli umiesz szanować siebie, jesteś w stanie nauczyć się również szacunku innych. Korzystaj z naszych darmowych narzędzi, które pomagają w samorozwoju lub zapisz się na wybrane szkolenie.

Zarządzanie Czasem i Zadaniami – Metody, techniki, zasady i triki

utworzone przez JBB Team | sie 12, 2023 | Rozwój osobisty

Zarządzanie czasem i zadaniami – metody, techniki, zasady i triki

Poznaj metody zarządzania czasem, które pozwolą Ci wykorzystać każdą minutę w drodze do sukcesu. Efektywne zarządzanie czasem i ustalanie priorytetów pozwala na optymalne wykorzystanie godzin przeznaczonych na pracę, a to podstawa w osiąganiu zaplanowanych celów zawodowych. Nie istnieje jedna skuteczna metoda zarządzania czasem, ponieważ każdy z nas jest inny, dlatego dobierz zasady, triki i techniki w zarządzaniu czasem, które najbardziej Cię przekonują.

Metody zarządzania czasem sprawdzone przez profesjonalistów

Wczuj się, proszę, w rolę menadżera, dla którego zarządzanie czasem i podnoszenie efektywności pracy to konieczność. Powiedzmy, że jesteś dyrektorem sprzedaży w dużej firmie bądź międzynarodowej korporacji, bezpośrednio zarządzasz pracą kilku zespołów, a pośrednio tysiącami ludzi zatrudnionych w wielu oddziałach. Przez Twój gabinet i firmową skrzynkę mailową codziennie przewija się wiele projektów. Jednocześnie dzieją się setki spraw, które na bieżąco generują problemy do rozwiązania. Jesteś zmuszony do ciągłego podnoszenia swojej skuteczności menadżerskiej na wyższy poziom. W innym przypadku sytuacja Cię przerośnie i poniesiesz osobistą porażkę, a firma odnotuje straty. Wchodzisz w to? Zobacz, z jakich metod korzystają profesjonaliści i naucz się od najlepszych, jak zarządzać czasem. Nie musisz od razu stosować wszystkich metod zarządzania czasem. Wystarczy, że zaczniesz od jednej, zaimplementujesz ją na własny użytek i zobaczysz pierwsze efekty. Zacznij od sprytnego triku dwóch minut, a potem przejdź do bardziej zaawansowanych technik, pokonując przy tym niezwykle interesującą drogę od niskiej produktywności do stworzenia systemu zarządzania czasem, umożliwiającego sprawne poprowadzenie wielu zadań jednocześnie.

Technika zarządzania czasem ­– 2 minuty

Tej prostej metody zarządzania czasem możesz użyć praktycznie w każdej sytuacji. Zasada 2 minut polega na wykonywaniu natychmiast czynności, które zajmują mniej niż 2 minuty. Nie musisz wpisywać ich do harmonogramu, nadawać priorytetu i planować terminu realizacji. Metoda dwóch minut jest bardzo prosta i zarazem skuteczna. W ciągu zaledwie 30 minut możesz popchnąć do przodu kilkanaście drobnych spraw, wykonując krótki telefon, pisząc maila z przypomnieniem lub zrobić szybkie zakupy przez Internet. Technikę zarządzania czasem opartą na zasadzie 2. minuty zawdzięczamy Davidowi Allenowi i jego cennej książce „Sztuka efektywności” (ang. Getting Things Done).

Metoda GTD na zwiększanie produktywności

Metoda planowania działań Getting Things Done (GTD) została stworzona również przez Davida Allena i służy zwiększaniu produktywności. GTD w dosłownym tłumaczeniu oznacza „doprowadzanie roboty do końca” i jest popularną techniką organizacji, opartą na kolekcjonowaniu spraw i zarządzaniu listami zadań oraz projektów. Metoda opiera się na gromadzeniu wszystkich zadań, które należy wykonać i układaniu z nich przejrzystych list. Metoda GTD składa się z 5 etapów:

• gromadzenia zadań,
• analizy każdego projektu,
• porządkowania spraw,
• przeglądu najważniejszych rzeczy,
• wykonania i zakończenia.

Metoda GTD zakłada ścisłe trzymanie się planu zadań do wykonania, po to, by po ukończeniu jednej czynności natychmiast przejść do wykonania kolejnej i sukcesywnie wywiązywać się z obowiązków. Dzięki temu realizujesz schematycznie zadania i nie tracisz czasu na zastanawianie się za każdym razem nad organizacją pracy. Można więc nazwać tę technikę bezstresowym poprawianiem efektywności.

Metoda TRZOS

Metoda TRZOS znajduje się w czołówce rankingu technik zarządzania czasem jako sprawdzona przez profesjonalistów. Zasada TRZOS opiera się na trzech założeniach: spisanie terminu spraw i obowiązków, określenie ram czasowych wykonywanej pracy oraz zaplanowanie rezerwy na nieprzewidziane zadania, zakłócenia i odpoczynek. Wśród 15 efektywnych technik zarządzania czasem, dzięki którym można osiągnąć większą efektywność i zrealizować więcej, wymienia się ją razem z metodą ALPEN. Poznaj obie metody, by dowiedzieć się, jak zaplanować swój dzień, a przede wszystkim, jak opanować zarządzanie czasem, zarówno w pracy, jak i życiu prywatnym.

Zasada TRZOS jest metodą zarządzania czasem i planowania dnia, która opiera się na kilku najważniejszych założeniach:

• T – terminy zadań należy spisywać, określając, co danego dnia jest do zrobienia;
• R – ramy czasowe należy określić dla każdej pozycji z listy zadań; staraj się w miarę dokładnie oszacować, ile czasu zajmie realizacja każdego z nich;
• Z – zaplanować rezerwy czasowe np. uwzględniając przerwy, które pomogą odpocząć i zregenerować siły między zadaniami;
• O – ograniczyć inne działania;
• S – skontrolować rezultaty.

Metoda ALPEN jest bardzo zbliżona do zasady TRZOS i jej zadaniem jest ułatwienie zarządzania czasem. Alpen składa się z pięciu etapów, a nazwa pochodzi od pierwszych liter słow zaczerpniętych z języka niemieckiego:

• A – Augaben (zadania);
• L – Länge schätzen (szacowanie długości);
• P – Pufferzeiten einplanen (przerwy i pauzy);
• E – Entscheidungen treffen (priorytety);
• N – Nachkontrolle (kontrola).

Metoda zarządzania czasem 60/40

Zarządzanie czasem pracy często kojarzone jest ze stworzeniem sztywnego gorsetu, w którym nie ma miejsca na żadne odstępstwa. Tymczasem głównym założeniem zasady 60/40 jest to, by nie planować 100 proc. czasu, a pozostawić miejsce na tzw. bufor zapasowy. Daje to miejsce na niezaplanowane czy niespodziewane czynności, wynikające z potrzeby bieżącej chwili, które mamy spontanicznie ochotę wykonać. Można także wydzielić miejsce w harmonogramie czas przeznaczony na tzw. zachcianki. Według tej zasady 60 proc. czasu planuje się na realizację zadań, a 40 proc. pozostawia na sprawy, które wyniknęły nagle lub na swobodne działanie nieplanowane wcześniej. Element metody 60/40 znajdziemy w zasadzie TRZOS i ALPEN.

Czas jest jednym z najcenniejszych zasobów. Każdy z nas ma określoną ilość czasu do dyspozycji, który warto mądrze wykorzystać w drodze do osiągania założonych celów. Czas nieustannie się zmienia, płynie i nie da się go zatrzymać ani cofnąć, ale można nim świadomie zarządzać.

Technika zarządzania czasem – zjedz tę żabę

Technika „zjedz tę żabę” to metafora określająca wykonanie najważniejszego i najtrudniejszego zadania w ciągu dnia. Zacznij pracę od zadania, które jest w Twoim odczuciu niewygodne. Najtrudniejsze zadanie należy wykonać w pierwszej kolejności, po to, by bardziej efektywnie wykonywać kolejne zadania oraz zwiększyć efektywności pracy. Brian Tracy, autor książki „Zjedz tę żabę” mówi, że: „jeśli musisz połknąć dwie żaby, zacznij od tej, która budzi większą odrazę”. Nie chodzi o to, że po zjedzeniu swojej żaby udasz się na zasłużony odpoczynek. Nadal będziesz pracować nad innymi rzeczami, ale będzie łatwiej skupić się, gdy najtrudniejsze zadanie, które wymaga najwięcej energii i skupienia będzie traktowane priorytetowo, zanim wszystkie inne mniej ważne, ale pilniejsze rzeczy będą potrzebowały Twojej uwagi.

Efekt piły na koncentrację i efektywność

Efekt piły to kolejny mechanizm, który uczy, jak zarządzać czasem w sposób efektywniejszy. Oznacza on, że po oderwaniu się od wykonywania zadania i zrobieniu w przerwie czegoś innego, umysł potrzebuje dłuższej chwili, by znów powrócić do pracy. Im częściej odrywamy się od danego zadania, tym więcej czasu potrzebujemy na jego wykonanie. Przykładem może być sprawdzanie mediów społecznościowych, które wyrywają nas z wykonywanych zadań i wybijają ze stanu koncentracji. Człowiek oderwany od wykonywania danego zadania potrzebuje dodatkowego czasu na ponowne rozkręcenie się i szybkie tempo pracy. Różne źródła podają, że straty czasu, które z tego tytułu wynikają, mogą sięgać nawet do niemal 30 proc. Jeśli więc ktoś poprosi Cię o drobną przysługę, np. przyniesienie filiżanki kawy, bo sam nie chce odrywać się od zadania, prawdopodobnie zna konsekwencję efektu piły na spadek efektywności.

Technika Pomodorro

Technika Pomodorro jest techniką zarządzania czasem, której celem jest utrzymanie bardzo wysokiego poziomu skupienia i świeżości umysłu. Na czym polega technika Pomodorro? Głównym założeniem tej techniki jest nastawienie stopera, który po 25 minutach wyda sygnał dźwiękowy. Według twórców metody 25 minut to zaplanowany blok czasowy, który wykorzystamy na wykonanie zadania i maksymalne skupienie. Technikę wykorzystuje się w cyklach 25 minut – 5 minut przerwy. Po wykonaniu czterech cykli Pomodorro przychodzi czas na odpoczynek, który trwa 15-20 minut. Skąd nazwa techniki – Pomodorro? Autorem metody jest Francesco Cirillo, który początkowo wykorzystywał do odmierzania czasu pracy minutniki kuchenne w kształcie pomidora (po włosku pomodoro).

Prawo Parkinsona

Prawo Cyrila Parkinsona wnosi do zarządzania czasem ciekawą obserwację. Zasada mówi o tym, że ludzie mają zdolność rozciągania pracy tak, aby wypełnić nią cały czas dostępny na ukończenie zadania. Jako pierwszy raz opisał to zjawisko angielski historyk i autor ponad 60 książek – Cyril Parkinson pod koniec lat 50. XX wieku. Zauważył, że urzędnikom brytyjskim mającym do dyspozycji 8 godzin na wykonanie zadania, jego realizacja zajmuje dokładnie tyle czasu, nawet jeśli jest ono proste i nie powinno zająć więcej niż 50 proc. tego czasu.

Wykorzystaj tę zasadę w zarządzaniu czasem, który przeznaczasz na zrealizowanie zadania. Załóż o połowę mniejszy czas niż zwykle na realizację danego zadania, ustal deadline i przekonaj się, czy ta metoda działa w Twojej pracy. W efekcie będziesz mógł cieszyć się wolnym czasem z większą satysfakcją.

Zastosowanie sprawdzonych technik zarządzania czasem, przetestowanych przez profesjonalistów, to podstawa w osiąganiu coraz to wyższej efektywności i zwiększeniu skuteczności w realizacji celów. Warto pamiętać, że zarządzanie czasem jest często kluczem do sukcesu. Najważniejsze jest, by wprowadzić w życie metodę i technikę, która najbardziej odpowiada Twojemu stylowi pracy i sprawdza się w codziennych obowiązkach.

Jak znaleźć cel w życiu? Poznaj pytania, które pomogą Ci go odkryć!

utworzone przez JBB Team | lip 31, 2023 | Rozwój osobisty

Jak znaleźć cel w życiu? Poznaj pytania, które pomogą Ci go odkryć!

Istnieją dwie drogi przejścia przez życie: świadome dążenie do celu i nieświadoma egzystencja bez zadawania trudnych pytań, np. jak znaleźć cel w życiu, czy jak odnaleźć sens życia. Do każdego przychodzi okres z trudnymi pytaniami o sens życia, ale nie wszyscy to zauważają, a warto poszukać prawdziwych, szczerych odpowiedzi płynących z nas samych. Możesz nie zawracać sobie głowy trudnymi pytaniami, kierować się cudzymi celami i je realizować, ale czy w ten sposób zadbasz o swój dobrostan?

Nie mam celu w życiu – uczucie pustki

Bez znalezienia odpowiedzi na pytania o sens życia wcześniej czy później pojawia się pustka. Kiedy u statystycznego Polaka zaczyna doskwierać to niepokojące uczucie? Zazwyczaj wtedy, gdy ma już mieszkanie, samochód, związek, rodzinę i stabilną pracę. Niby wszystko, czego pragnął, już osiągnął, ale w sercu czuje się pewien chłód i niedowierzanie, czy osiągnąłem już wszystko i nie mam więcej celów w życiu? Brak celu w życiu może być frustrujący. Być może jest to smutek i dojdziesz do wniosku, że nie potrafisz cieszyć się tym, co masz. Niestety okazuje się, że jest to zjawisko, które występuje w społeczeństwie dość często. Pytanie o sens życia u ludzi zdrowych psychicznie i inteligentnych może pojawiać się regularnie i nie jest to nic, co byłoby niepokojące. Natomiast jest to na tyle nieprzyjemne, że takich pytań nie pozostawia się bez odpowiedzi.

Jak odnaleźć sens życia i czy warto?

Szukanie sensu życia to jeden z najważniejszych powodów istnienia rozwoju osobistego. Gdy pojawiają się pytania o cele życiowe, jak odnaleźć sens życia, to odczuwamy potrzebę czytania rozwojowych książek i angażowania się w kursy oraz szkolenia. Gdyby każdy z nas był spełniony, dużo zarabiał, miał doskonały związek, tryskał zdrowiem, miał grzeczne dzieciaki i znakomite relacje z innymi ludźmi, to czy rynek rozwoju osobistego w ogóle miałby rację bytu? Nie miałoby sensu czytanie ciekawych artykułów o życiu, pisanie książek czy tworzenie scenariuszy szkolenia, gdyby nie potrzeba szukania odpowiedzi na te fundamentalne pytania. Jak znaleźć sens życia i jak znaleźć cel w życiu to pytania, które nurtują większość Polaków po osiągnięciu pewnego poziomu życia.

Nierzadko jest tak, że po osiągnięciu wszystkich rzeczy, które są wyznacznikiem sukcesu w życiu, równolegle do tego mamy pustkę w sobie i szukamy mentorów. Niekiedy szukamy ludzi od medytacji, autorytetów wśród psychologów czy psychoterapeutów, żeby zadać im pytanie: co zrobić z tą pustką i jak nauczyć się cieszyć tym, co mam. Jak mam docenić to, co osiągnąłem? Wraz z pustką pojawia się niepokój, lęk, strach lub znudzenie własnym życiem. Warto się tym zainteresować!

Niepokojący brak celu w życiu

Brak celu w życiu zdarza się nawet wtedy, gdy znamy swoją drogę i mamy plan na przyszłość. W założeniach na najbliższe dziesięciolecia umieszczamy stabilizację, wygodne życie, rozwój kariery zawodowej, powiększanie zasobów materialnych, życie rodzinne, a potem może domek na wsi, w sam raz na spokojną emeryturę i cieszenie się z odwiedzin wnuków. Lubimy pozostawać w bezpiecznej strefie komfortu i podążać utartymi przez pokolenia ścieżkami. Boimy się, że wyjście poza nią, może być ryzykowne, zwłaszcza jeśli mamy dużo do stracenia. Do znalezienia odpowiedzi na trudne pytania o cele życiowe potrzebna jest odwaga. Jeżeli pojawiają się w Twojej głowie pytania egzystencjonalne, wygodne życie traci sens. Jak się podnieść? Przede wszystkim nie czekaj do tego momentu. Jeżeli nie zajmiesz się tą kwestią w ciągu najbliższych lat, może to skutkować wypaleniem zawodowym, kryzysem emocjonalnym czy depresją endogenną. Na tym etapie w życiu dojrzałego człowieka pojawiają się wszelkiego rodzaju problemy, z którymi idzie się do psychiatry czy psychoterapeuty. Są to m.in.:

• Dystymia – przewlekłe i uporczywe obniżenie nastroju o przebiegu łagodniejszym niż w przypadku depresji endogennej, które ma charakter przewlekły. Co ciekawe, warunkiem rozpoznania jest co najmniej dwuletni okres utrzymywania się objawów.
• Anhedonia – w psychiatrii oznacza stan, w którym pacjent skarży się na obniżoną zdolność lub nawet niemożność odczuwania przyjemności. Dotyczy to zarówno przyjemności zmysłowej, cielesnej, jak i emocjonalnej, intelektualnej oraz duchowej. Perspektywa życia bez radości z każdym dniem pogłębia pustkę.
• Kryzys psychiczny – nazwany również jest kryzysem emocjonalnym. To ostre, choć przejściowe doświadczenie zakłócenia równowagi psychicznej, spowodowane zagrożeniami powiązanymi z sensem życia, systemem wartości, koncepcji własnej osoby, skutkiem konfrontacji z zaskakującą sytuacją bądź życiowym wydarzeniem krytycznym.
• Wypalenie zawodowe – na wypalenie zawodowe składa się kilka symptomów m.in. wyczerpanie emocjonalne i utrata wiary we własne możliwości zawodowe, zagrożenie dla utrzymania strefy komfortu, gdy prowadzenie własnego biznesu wymaga osobistego zaangażowania. Kolejny symptom to obojętność na potrzeby innych, poczucie bezsensu i cynizm oraz negatywna samoocena, przeżywanie lęków o przyszłość i stabilność pracy, poczucie winy i krzywdy.

Jeżeli nie chcesz doprowadzić do poważniejszego kryzysu lub wypalenia zawodowego, dużo lepszym rozwiązaniem w momencie pojawiania się pytań o sens życia, jest profilaktyka. Kiedy czujesz pustkę lub niepokój, kiedy w Twoim życiu nie ma spełnienia, zadaj sobie jedno pytanie:

Cele w życiu człowieka – przykłady

Przykładowe cele życiowe jesteś w stanie wyczytać w książkach czy nauczyć się ich na kursach rozwoju osobistego. Jeśli zadasz sobie pytanie: co by się musiało stać, żebym miał/miała wyższy poziom szczęścia w moim życiu, może się okazać, że znajdziesz dużo lepsze pomysły na siebie!

Proszę, weź kartkę papieru, wycisz telefon, zadbaj o to, by nikt Ci nie przeszkadzał i zadaj sobie to jedno pytanie – co takiego musi się stać, abym miał/miała wyższy poziom szczęścia w życiu i wypisz odpowiedzi, które przychodzą Ci do głowy. Może okazać się, że jesteś dla siebie najlepszym trenerem mentalnym. Jedyne, co musisz zrobić to z sercem i uważnością wypełnić tę kartkę. Wypełniaj ją swoimi pomysłami, a odpowiedzi na tego typu pytania, będą drogowskazem do dobrego życia. Jeśli szukasz inspiracji, sprawdź przykładowe cele w życiu człowieka.

Przykłady pytań o sens życia:

1) Czego chciałbyś dokonać, gdybyś dowiedział się, że masz rok życia?

Pomyśl, co dałoby Ci w ciągu tego roku radość i spełnienie. Zastanów się, jak chcesz być zapamiętany i jakie słowa chciałbyś przeczytać na swoim nekrologu. Kiedy decydujesz się na wykupienie polisy ubezpieczeniowej, nie planujesz wypadku, a więc nie bój się tych myśli, ponieważ to właśnie one wyzwalają najwięcej kreatywności i szczerości.

2) Czy robiłbyś to samo co teraz, gdybyś nie musiał zarabiać pieniędzy?

Wyobraź sobie, że nie musisz pracować ze względu na zabezpieczenie finansowe i nie ma konieczności zarabiania pieniędzy. To nie takie abstrakcyjne, jak z pozoru może się wydawać. W niektórych krajach (m.in. Australia, Kanada, Namibia, USA i Polska) przeprowadza się projekty pilotażowe z dochodem gwarantowanym. Załóż, że masz dość pieniędzy i nie zabraknie ich do końca życia. Czy wciąż zajmowałbyś się pracą, którą wykonujesz teraz? Możesz też spojrzeć z innej strony. Co takiego mógłbyś robić absolutnie za darmo w ramach wolontariatu? Czy istnieje coś, co jesteś w stanie zrobić dla innych i nie oczekiwać zapłaty?

3) Jak spędzasz czas wolny?

Sposób, w jaki spędzasz wolny czas, odgrywa ważną rolę w życiu i ma głębszy sens – nawet jeśli jest to leniuchowanie i przysłowiowe „nicnierobienie”. Zastanów się, co właściwie lubisz robić, gdy nic nie musisz i masz wolne? Jak spędzasz czas, którego nie wypełniają obowiązki? Piszesz czy czytasz? Lubisz oglądać seriale, filmy, a może treści rozwojowe na Youtube? Ważne pytanie, czy odpowiada Ci rola odbiorcy, a może twórcy? Każdy ma tyle samo czasu do dyspozycji w ciągu doby. Jak spędzasz swój czas?

4) O czym marzysz, a boisz się to zrealizować?

Dobra rada dla marzycieli: marzenia się nie spełniają, marzenia się spełnia! Przestań fantazjować, wyjdź ze strefy komfortu i zacznij działać, bo marzenia – choć piękne – same się nie zrealizują. Zrób biznesplan, zaplanuj działania i zrób pierwszy krok w kierunku realizacji marzeń. Zainwestuj w spotkanie z mentorem lub porozmawiaj z zaufanymi osobami, które są dla Ciebie życzliwe. Mówienie o swoich zamiarach, wizualizowanie i projektowanie ich w przestrzeni to już coś, co na pewno pomoże zacząć materializować marzenia. Na warsztacie duchowym Wyższe Ja dużo o tym mówimy!

Warsztat duchowy Wyższe Ja Paulina Biernat

Sens życia – przykłady

Rozmawiaj z ludźmi i nawiązuj nowe znajomości, a zobaczysz, że życie bez celu zmieni się w mgnieniu oka w poszukiwanie własnej pasji. Pytaj ludzi, czy pracują nad jakimś projektem lub co robią dla przyjemności. Nawet jeśli rozmowy z nieznajomymi mogą wydawać się niezręczne, to pogawędka z osobami spoza najbliższego kręgu towarzyskiego może ujawnić przed Tobą nieznane wcześniej możliwości zawodowe, o których istnieniu nawet nie miałeś pojęcia.

Wielu ludzi już odkryło sens życia, przykłady tego są widoczne na każdym kroku. Jeżeli ich nie widzisz, rozmawiaj z ludźmi i pytaj ich o sens życia. Kolekcjonuj przykłady, zapisuj w telefonie i co jakiś czas przejrzyj swoje notatki. To znakomita inspiracja do znalezienia sensu w swoim życiu.

Odkryj sens życia w ciekawych zainteresowaniach

Zastanów się, jakie rozmowy najchętniej prowadzisz z ludźmi, gdy spotykasz się z nimi twarzą w twarz. Czy lubisz rozmawiać o historii? A może wolisz dzielić się najnowszymi wskazówkami dotyczącymi oszczędzania pieniędzy, które odkryłeś? Tematy, o których lubisz rozmawiać i którymi chętnie dzielisz się w mediach społecznościowych, mogą ujawnić ciekawe zainteresowania, które z kolei nadają cel w życiu.